تا شقایق هست

تا شقایق هست...

چقدر شعر نوشتیم برایت سهراب
گل،شقایق،هستی
همه رفتند و فقط ماند کمی
کمی از زمزمه ی قلب من امروز به تو
تا شقایق هست،
کو شقایق سهراب؟
دشت ها پر شده از تنهایی
کو شقایق هایت ؟
کو شقایق هایم؟
زندگی خالی شد
خالی از زمزمه ی باران ها
خالی از دشت صبوری ها شد
گله دارم سهراب
همه امید من آن دشت شقایق ها بود
تا شقایق باشد زندگی باید کرد
که تو گفتی و هنوز،خبری نیست که نیست...