نیل نوشت

نیل نوشت
به تاسی از شعر پشت دریاهای سهراب سپهری
سهراب من اگر بودم اینچنین میگفتم:
کشتی ای ساخته است آن خداوند جلیل
و انداخته به آب
خبرش را فطرس آن ملک از عرش برین داده به اهل زمین

کشتی از نور پر است
ودل از آرزوی کرب و بلا
همچنان خواهد خواند
همچنان خواهد راند
نه به دنیا دل خواهد بست
نه به هرچیز که که در آن هست
و درآن تابش نور نبوی و علوی
میفشاند دستها بهر دستگیری
همچنان خواهد راند
هم چنان خواهد خواند
چه کسی است که مرا یاری کند؟
دور باید شد از این دنیای غریب
اهل دنیا اساطیر نداشتند
چون که آنان حسین را نداشتند
همچنان خواه راند
همچنان خواهد خواند
چه کسی است که مرا یاری کند
پشت رودها دریا ها پشت کوه ها
شهری است!
که در آن پنجره ها رو به عرش بین الحرمین باز است!
بامها جای عشاق است اربیعین ها به فوج عشق بشری میکنگرند!
و چه خوب جایگاهی است!
پشت دریا ها شهری است
که در آن وسعت خورشید به قدر اشک دلسوختگان حسین است حسین
شاعران در طلب قطره ای شعر در تب تابند
پشت دریا ها شهری است!
کشتی ای ساخته است آن خداوند جلیل