باز هم مثل همیشه من و دستانی

باز هم مثل همیشه من و دستانی
گره زده بر زانوهایم
سری که نمیدانم به نشانه
کدام یک بر زمین افتاده
و تاریخ را مینگرد
نمیدام این شکست است
یا پیروزی
فرداییی نامعلوم؟
زندگیم با تنهاا دوست
و همدمم پر میشود
که همیشه و در همه حال
کنارم مانده است
سخت است در خانه ای زندگی کردن
که افکارت را نمیفهمن
سخت است دست و پنجه نرم کردن با ادمهایی که
از گوشت و پوست و استخوانت هستن
و باز..
کنج اتاق تاریک
موزیک، ارررام
پنجره ای باز
و سری پر از دردسرهایی
که پیش رو دارم
سردی وجودم چنان زیاد است که حتی
میترسم به تنهاا درخت امیدم هم لطمه بزند.
تنها کسی که حال این روزهای مرا خوب درک میکند
اهنگیست با صدای خواننده محبوبم داریوش
چنان دل کندم از دنیااا
که شکلم شکل تنهااااییست
ببین مرگ مرا در خود
که مرگ من تماشایس
آه به این روزهااای که
با سردیش میخواهد
تمامم را تمام میکند
و توو تنها روزنه و گرمایی هستی که
در وجودم جاریست