‏ما أنبل القلب الحزين،

‏ما أنبل القلب الحزين،
الذی لا يمنعه حزنه أن ينشد أغنية مع القلوب الفرحه...

چه نجیب است دلِ گرفته‌ای،
که غمش او را از آواز خواندن [و همراهی] با دل‌های روبه‌راه باز نمی‌دارد...

* اون‌موقع که تو مهمونی دلت تنگ و گرفته‌س،
ولی با دوستات آهنگای شاد رو همخونی می‌کنی و آروم بغضت رو فرو میدی...