به لبم رسیده جانم،
به لبم رسیده جانم،
تو بیا که زنده مانم
پس از آن که من نمانم،
به چه کار خواهی آمد
غم و قصه فراقت
بکشد چنان که دانم
اگرم چو بخت روزی
به کنار خواهی آمد
وصی پور
تو بیا که زنده مانم
پس از آن که من نمانم،
به چه کار خواهی آمد
غم و قصه فراقت
بکشد چنان که دانم
اگرم چو بخت روزی
به کنار خواهی آمد
وصی پور
۴۲۱
۰۴ اسفند ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.