و حضورت

و حضورت
برگهای سفید مریم را
بر انگشتان نسیم میرقصاند
درمن دخترکی
به عشق تو
تابستان پوشیده
و سبدسبد
لبخندهای داغ تو
بر لبانش ریسه می رود...