ﮐﺎﺵ ﺩﺭ ﻣﺤﺸﺮ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﮐﺎﺵ ﺩﺭ ﻣﺤﺸﺮ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﺭﻭﯼ ﺯﺍﻧﻮﯼ ﺗﻮ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﺐ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﺗﻮ ﺗﺒﺨﯿﺮ ﺷﻮﻡ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻬﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩﻩ ﺑﺎ ﻣﻮﺝ ﺗﻤﻨﺎ ٬ ﺩﻣﺴﺎﺯ
ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻨﺎﮔﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﻫﻮﺵ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﺒﺮﯼ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﻫﻦ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﯽ
ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﻟﺐ ﺑﻪ ﻟﺐ ِ ﺧﻤﺮﻩ ﯼ ﭘﺮﺟﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﻣﻮ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺑﮑﻨﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻭ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﻣﻦ
ﮐﻪ ﻓﻨﺎ ﺩﺭ ﺗﻮ ﻭ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺰ ﺳﯿﻪ ﭘﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﺣﮑﻢ ﻋﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮔﯿﺮﻡ
ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺷﻬﺮ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺩﻝ ﻭ ﻫﻢ ﺩﻭﺵ ﺷﻮﻡ
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻭﻧﻖ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﮐﯽ
ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﺎ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺵ ﺷﻮﻡ!!!
ﺭﻭﯼ ﺯﺍﻧﻮﯼ ﺗﻮ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﺐ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﺗﻮ ﺗﺒﺨﯿﺮ ﺷﻮﻡ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻬﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩﻩ ﺑﺎ ﻣﻮﺝ ﺗﻤﻨﺎ ٬ ﺩﻣﺴﺎﺯ
ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻨﺎﮔﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﻫﻮﺵ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﺒﺮﯼ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﻫﻦ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﯽ
ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﻟﺐ ﺑﻪ ﻟﺐ ِ ﺧﻤﺮﻩ ﯼ ﭘﺮﺟﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﻣﻮ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺑﮑﻨﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻭ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﻣﻦ
ﮐﻪ ﻓﻨﺎ ﺩﺭ ﺗﻮ ﻭ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺰ ﺳﯿﻪ ﭘﻮﺵ ﺷﻮﻡ
ﺣﮑﻢ ﻋﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮔﯿﺮﻡ
ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺷﻬﺮ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺩﻝ ﻭ ﻫﻢ ﺩﻭﺵ ﺷﻮﻡ
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻭﻧﻖ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﮐﯽ
ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﺎ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺵ ﺷﻮﻡ!!!
۲.۷k
۰۸ مهر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.