در این کشاکش رنگین

در این کشاکش رنگین،
کسی چه می داند
که سنگ عزلت من در کدام
نقطه‌ی فصل است.
هنوز جنگل ، ابعاد بی شمار خودش را
نمی شناسد.
هنوز برگ
سوار حرف اول باد است!
هنوز انسان چیزی به آب می گوید
و در ضمیر چمن جوی یک مجادله
جاری است،
و در مدار درخت
طنین بال کبوتر،
حضور مبهم رفتار آدمی زاد است...


👤سهراب سپهریi
دیدگاه ها (۰)

از آمدن و رفتنِ ما سودی کو؟وز تارِ وجودِ عمرِ ما پودی کو؟در ...

به نظر می‌رسد که زندگی مشکل نیستبلکه مشکلات، زندگی‌اند...! 👤...

زندگی هندسه‌ی ساده و یکسان نفس‌هاست...👤سهراب سپهریri

بـعدا؟ بـعدا وجود ندارهبـعدا چای سرد میشهبـعدا آدم پیر میش...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط