لحظه هایی هستندکه هستیم چه تنها چه در جمع اما خودمان نی
لحظه هایی هستندکه هستیم چه تنها، چه در جمع، اما خودمان نیستیم؛ انگار روحمان می رودهمانجا که می خواهد، بی صدا، بی هیاهو، همان لحظه هایی که فروشنده میپرسد باقی پول را نمیخواهی؟راننده میگوید صدای بوق را نمی شنوی و مادر صدا میکند حواست کجاست؟ساعتهایی که شنیدیم و نفهمیدیم،خواندیم و نفهمیدیم، دیدیم و نفهمیدیم و تلویزیون خودش خاموش شد، آهنگ بار دهم تکرار شد، هوا روشن شد، تاریک شد، چایی سرد شد، غذا یخ کرد، در یخچال باز ماند و در خانه را قفل نکردیم و نفهمیدیم کی رسیدیم خانه و کی گریه هایمان بند آمد و کی عوض شدیم، کی دیگر نترسیدیم، از ته دل نخندیدیم و دل نبستیم و چطور یکباره انقدر بزرگ شدیم و از آرزوهایمان کی گذشتیم و کی دیگر اورا برای همیشه فراموش کردیم.
" یک لحظه سکوت برای لحظه هایی که خودمان نیستیم "
" یک لحظه سکوت برای لحظه هایی که خودمان نیستیم "
- ۶۸۵
- ۱۶ فروردین ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۷)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط