و خداوند ستاره را که نه چشمانت را چراغ راه شبم قرار داد تا خورشید وار گهگاهی از پشت ابر پلکت چشمکی شهاب وار بر چشمان بی فروغ من نازل کندو گلبوسه های تو بر صحرای تفتیده گونه هایم جاریشبتـون عشق