.

.
شعرم بهانه ای بود برای تو،
و تو بهانه‌ای برای عاشقانه های من!
و اگر تو نباشی عشقی نیست،
و اگر عشقی نباشد،
شعر به چه درد می خورد؟
شعری که ترا نمی آورد، همان بهتر که نیاید!
آنوقت ها لبوفروش ها لبوهایشان را
لای روزنامه های بیخود قاچ می کردند و می فروختند،
شعر هم بی تو به درد قاچ کردن چیز دیگری میخورد
مثلا قاچ کردن قلب من که فروشی هم نیست...

...🍓🎈