از یکشنبهای که مسئولان انحراف احمدینژاد را باور کردند
.
از یکشنبهای که مسئولان انحراف احمدینژاد را باور کردند
تا یکشنبهای که ملت انحراف آن مرد را از سایرین دریافتند
هر دو یکشنبه بود و هر دو در مجلس و هر دو انحرافش را نمایان کرد. یکی سیاه بود و یکی سپید.
اولی برای نجات ملت بود و ناموفق لذا سیاه شد و دومی برای اسارت ملت و موفق و سپید!
در اولی دعوای دولت و مجلس بود برای یک موضوع فرعی سیاه و دومی دعوای دولت و مجلس بود برای مهمترین موضوع سه دههی اخیر و سپید!
در اولی میدانستند رهبری مخالف طرح استیضاح است و هیأت رئیسه شدید پیگیر و در دومی میدانستند تأکید رهبری بر ورود مجلس است و هیأت رئیسه بیخیال!
در اولی فیلمی به نمایش درآمد و سندی قوی ارائه شد تا معلوم شود پشت پرده خبری است و در دومی نمایشی رمانتیک اجرا شد و بجای دفاع مستند فریادها زدند تا معلوم شود پشت پرده از منطق خبری نیست.
در فیلم اولی کسی به صورت مستند به پیشنهاد رشوه متهم شد و پس از اتمام جلسه مرتضوی بازداشت شد و در نمایش دومی کسی دروغی طنز گونه گفت و دیگری را متهم به نیت قتل کرد و پس از اتمام جلسه جهانگیری منع تعقیب شد.
در اولی رئیس مجلس و برادرانش متهم و رئیس مجلس دفاعی بی شرمانه کرد و اتهامات بیسند و مدرک زد و اجازه دفاع به دولت نداد و بوسیده شد و در دومی عزت ملتی فروخته شد و رئیس مجلس وقت اضافه به دولت داد و مجدداً بوسیده شد.
در اولی همه فهمیدند علت اصرار بر انتصاب مرتضوی چیست و سال 91 رئیس جمهور اجازهی تعیین رئیس سازمان تأمین اجتماعی را نداشته و در دومی همه فهمیدند علت برکناری لاریجانی از دبیری شورای امنیت ملی چه بود و چه کسی توافقنامه برزیل را هوا کرد و احمدینژاد خیلی قبل از سال 91 اجازه نداشت.
در اولی همه مسئولان باور کردند که احمدینژاد منحرف شده است و در مسیر سایر مدعیان نیست و در دومی مردم مطمئن شدند احمدینژاد با همه فرق دارد، همه کسانی که از اول انقلاب آمدند و ادعای راه امام داشتند، همه دیروز باور کردند احمدینژاد از همه اینها منحرف است
از یکشنبهای که مسئولان انحراف احمدینژاد را باور کردند
تا یکشنبهای که ملت انحراف آن مرد را از سایرین دریافتند
هر دو یکشنبه بود و هر دو در مجلس و هر دو انحرافش را نمایان کرد. یکی سیاه بود و یکی سپید.
اولی برای نجات ملت بود و ناموفق لذا سیاه شد و دومی برای اسارت ملت و موفق و سپید!
در اولی دعوای دولت و مجلس بود برای یک موضوع فرعی سیاه و دومی دعوای دولت و مجلس بود برای مهمترین موضوع سه دههی اخیر و سپید!
در اولی میدانستند رهبری مخالف طرح استیضاح است و هیأت رئیسه شدید پیگیر و در دومی میدانستند تأکید رهبری بر ورود مجلس است و هیأت رئیسه بیخیال!
در اولی فیلمی به نمایش درآمد و سندی قوی ارائه شد تا معلوم شود پشت پرده خبری است و در دومی نمایشی رمانتیک اجرا شد و بجای دفاع مستند فریادها زدند تا معلوم شود پشت پرده از منطق خبری نیست.
در فیلم اولی کسی به صورت مستند به پیشنهاد رشوه متهم شد و پس از اتمام جلسه مرتضوی بازداشت شد و در نمایش دومی کسی دروغی طنز گونه گفت و دیگری را متهم به نیت قتل کرد و پس از اتمام جلسه جهانگیری منع تعقیب شد.
در اولی رئیس مجلس و برادرانش متهم و رئیس مجلس دفاعی بی شرمانه کرد و اتهامات بیسند و مدرک زد و اجازه دفاع به دولت نداد و بوسیده شد و در دومی عزت ملتی فروخته شد و رئیس مجلس وقت اضافه به دولت داد و مجدداً بوسیده شد.
در اولی همه فهمیدند علت اصرار بر انتصاب مرتضوی چیست و سال 91 رئیس جمهور اجازهی تعیین رئیس سازمان تأمین اجتماعی را نداشته و در دومی همه فهمیدند علت برکناری لاریجانی از دبیری شورای امنیت ملی چه بود و چه کسی توافقنامه برزیل را هوا کرد و احمدینژاد خیلی قبل از سال 91 اجازه نداشت.
در اولی همه مسئولان باور کردند که احمدینژاد منحرف شده است و در مسیر سایر مدعیان نیست و در دومی مردم مطمئن شدند احمدینژاد با همه فرق دارد، همه کسانی که از اول انقلاب آمدند و ادعای راه امام داشتند، همه دیروز باور کردند احمدینژاد از همه اینها منحرف است
- ۴۰۱
- ۲۰ مهر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۵)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط