حالا که نتوانستم شروع سال را کنارت باشم از همینجا درد و د

حالا که نتوانستم شروع سال را کنارت باشم از همینجا درد و دل میکنم..
ولی..
این بار ڪوله بارم عجــیب سنگین است..
سنگین تر از آنے ڪہ قابل تصور باشد..
دلم میخواهد سنگـین بیایم و سبڪ برگردم..
میخواهم تا خود صبح زار بزنم..
بدون توجه بہ نگاه ها..
بگــذار فڪر کنند درد بے درمان دارم..
بگـــذار همه ی نگاه ها خیــره شود بہ چشـم های پف ڪرده و پاهـــای بے رمقم..
مهــم نیست !!
نگاه ها را بے خیال..
امروز را فقـط میخواهم التــماس ڪنم..
هر چند خودت میدانے..
ولـــے..
تڪ تڪ میخواهم بشـــمارم..
میخواهم تمامش ڪنم..
بگــذار وقت سال تحویل کہ برگشتم لبخـــند دل ببینم نه لبخند لــب..
من ایـــمان دارم..
بہ تــــو..
بہ خواهـــرت..
و خدایـے ڪه هواے دل بارانیـــمان را دارد..