گاه حس میکنی تکه ای از وجودت خاموش شده انگار دیگه نمیتوا

گاه حس میکنی تکه ای از وجودت خاموش شده انگار دیگه نمی‌توانی مثل قبل از ته دل بخندی نمی‌توانی به کسی بگویی چه شده فقط لبخند معمولی همیشگی را میزنی و به جمع میروی هیچکس نمی‌فهمد که تو دیگر ان ادم قبل نیستی فقط امیدواری که یک روز به خودت برگردی