بدون شعر و گریه چه‌کار میکردیم

و ما که #گریه نکردیم، گریه؟! نه! کردیم...
به ما چه مرد نباید که... ما که نامردیم!

اگر که پنجره را سمت عشق می‌بستند
بدون شعر... و گریه چه‌کار می‌کردیم؟!

زنی به خاک نشست و به چشممان زل زد
و ما که سایه‌ی خود را به جا نیاوردیم
 
و قد کشید درون سکوتمان خورشید
و بر جنازه‌ی یک عشق، سایه گستردیم

شما که #درد کشیدید، درد را دیدید
به حال ما نرسیدید، ما خود ِ دردیم!

خلاصه‌ی همه‌ی زندگی ما #اشک است
بیا دوباره به آغاز شعر برگردیم


افسردگی اگه عکس بود...