شائقوعاشق

‍ #شائق_و_عاشق

خدا آرزوی افراد با اشتیاق است ؛ "بمحبتک یا أمل المشتاقین".
شوق آن است که انسان را به سوی خدا بکشاند، نه اینکه هدف بهشت باشد. «امل» آرزویی است که انسان را بی تاب کرده، به تب وتاب وادار کند.
انسان گاهی امیدوار است و گاهی آرزومند،
شوقی که متعلقش باطل باشد، شوقی کاذب است. شوق صادق آن است که تنها متوجه خدای سبحان باشد. به طوری که ابتدا خدا مورد اشتیاق و سپس مورد عشق قرار گیرد.
فرق شوق و عشق این است که "شائق" به کسی می گویند که ندارد و می طلبد؛
و "عاشق" به کسی می گویند که رسیده و آن را نگه می دارد.
انسان تشنه ای که به دنبال چشمه می رود، می گویند: او مشتاق چشمه است. اما وقتی به آب رسید می گویند: که او عاشق چشمه است.

#آیت_الله_جوادی_آملی
#حکمت_عبادات،ص۳۸