بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
در فضائل امیرالمومنین_علی_بن_ابی_طالب_علیه_السلام
نور ولایت امیرالمومنین علیه السلام
ﺷﻴﺦ ﺻﺪﻭﻕ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ «ﺍﻣﺎﻟﻰ» ﺍﺯ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺳﻠﺎﻡ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ:
ﺍﺑﻠﻴﺲ ﻟﻌﻨﻪ الله ﻋﺒﻮﺭﺵ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ، ﺳﺌﻮﺍﻝ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻯ ﻣﺎ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺍﺑﻮ ﻣﺮّﻩ ﺍﻡ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻯ؟ ﮔﻔﺖ: ﺑﺪﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻋﻠﻰّ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻰ ﮔﻮﺋﻴﺪ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﺩﺍﻧﺴﺘﻰ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻭﻟﻰّ ﺍﻣﺮ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ؟
ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﻛﻠﺎﻡ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺗﺎﻥ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲّ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻟﻠﻬﻢّ ﻭﺍﻝ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺎﻩ ﻭﻋﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺍﻩ، ﻭﺍﻧﺼﺮ ﻣﻦ ﻧﺼﺮﻩ ﻭﺍﺧﺬﻝ ﻣﻦ ﺧﺬﻟﻪ.
هر ﻛﺲ ﻣﻦ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻢ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻋﻠﻰ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ، ﻭ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺎﺵ. ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻟﻴﺎﻥ ﻭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﺴﺘﻰ؟
گفت: ﻣﻦ ﻭﻟﺎﻳﺘﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﻛﻨﺪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺷﺮﻛﺖ ﺩﺍﺭﻡ. ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﻳﺎ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﺋﻰ؟
ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﮔﺮﻭﻩ ﻋﻬﺪﺷﻜﻨﺎﻥ ﻭ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ؛ ﮔﻮﺵ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﺑﮕﻮﻳﻢ:
ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺟﻦّ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩﻡ، ﻭ ﻭﻗﺘﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻫﻢ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻛﺮﺩﻡ، ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻳﻢ
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻧﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺗﺸﻌﺸﻊ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﮔﻰ ﺁﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﮔﺬﺷﺖ، ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻫﻤﮕﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﻧﻮﺭ ﺳﺠﺪﻩ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺳﺒّﻮﺡ ﻗﺪّﻭﺱ» ﭘﺎﻙ ﻭ ﻣﻨﺰّﻩ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﻯ ﻣﻘﺮّﺏ ﻳﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﻯ ﻣﺮﺳﻞ ﺍﺳﺖ.
ﻧﺪﺍﺋﻰ ﺁﻣﺪ: ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭ ﻃﻴﻨﺖ ﻭ ﺳﺮﺷﺖ ﻋﻠﻰّ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﺻﻠﻮﺍﺕ الله ﻋﻠﻴﻪ ﺍﺳﺖ.
منابع: ﺍﻣﺎﻟﻰ ﺻﺪﻭﻕ: 427 ﺡ 6 ﻣﺠﻠﺲ 55
ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ: 162/39 ح1.ﻣﺪﻳﻨﺔ ﺍﻟﻤﻌﺎﺟﺰ: 123/1 ﺡ 70.ﻋﻠﻞ ﺍﻟﺸﺮﺍﻳﻊ: 143 ﺡ 9.
#شیعه#یاعلی#لبیک_یاامیرالمومنین#غدیر#روزشمارغدیر#فضایل_مولاعلی#لعن_علی_عدوک_یاعلی#فقط_حیدرامیرالمومنین_است
در فضائل امیرالمومنین_علی_بن_ابی_طالب_علیه_السلام
نور ولایت امیرالمومنین علیه السلام
ﺷﻴﺦ ﺻﺪﻭﻕ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ «ﺍﻣﺎﻟﻰ» ﺍﺯ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺳﻠﺎﻡ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ:
ﺍﺑﻠﻴﺲ ﻟﻌﻨﻪ الله ﻋﺒﻮﺭﺵ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ، ﺳﺌﻮﺍﻝ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻯ ﻣﺎ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺍﺑﻮ ﻣﺮّﻩ ﺍﻡ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻯ؟ ﮔﻔﺖ: ﺑﺪﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻋﻠﻰّ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻰ ﮔﻮﺋﻴﺪ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﺩﺍﻧﺴﺘﻰ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻭﻟﻰّ ﺍﻣﺮ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ؟
ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﻛﻠﺎﻡ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺗﺎﻥ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲّ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻟﻠﻬﻢّ ﻭﺍﻝ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺎﻩ ﻭﻋﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺍﻩ، ﻭﺍﻧﺼﺮ ﻣﻦ ﻧﺼﺮﻩ ﻭﺍﺧﺬﻝ ﻣﻦ ﺧﺬﻟﻪ.
هر ﻛﺲ ﻣﻦ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻢ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻋﻠﻰ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ، ﻭ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺎﺵ. ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻟﻴﺎﻥ ﻭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﺴﺘﻰ؟
گفت: ﻣﻦ ﻭﻟﺎﻳﺘﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﻭﻟﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﻛﻨﺪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺷﺮﻛﺖ ﺩﺍﺭﻡ. ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﻳﺎ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﺋﻰ؟
ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﮔﺮﻭﻩ ﻋﻬﺪﺷﻜﻨﺎﻥ ﻭ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ؛ ﮔﻮﺵ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﺑﮕﻮﻳﻢ:
ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺟﻦّ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩﻡ، ﻭ ﻭﻗﺘﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻫﻢ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻛﺮﺩﻡ، ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻳﻢ
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻧﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺗﺸﻌﺸﻊ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﮔﻰ ﺁﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﮔﺬﺷﺖ، ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻫﻤﮕﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﻧﻮﺭ ﺳﺠﺪﻩ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺳﺒّﻮﺡ ﻗﺪّﻭﺱ» ﭘﺎﻙ ﻭ ﻣﻨﺰّﻩ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﻯ ﻣﻘﺮّﺏ ﻳﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﻯ ﻣﺮﺳﻞ ﺍﺳﺖ.
ﻧﺪﺍﺋﻰ ﺁﻣﺪ: ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭ ﻃﻴﻨﺖ ﻭ ﺳﺮﺷﺖ ﻋﻠﻰّ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﺻﻠﻮﺍﺕ الله ﻋﻠﻴﻪ ﺍﺳﺖ.
منابع: ﺍﻣﺎﻟﻰ ﺻﺪﻭﻕ: 427 ﺡ 6 ﻣﺠﻠﺲ 55
ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ: 162/39 ح1.ﻣﺪﻳﻨﺔ ﺍﻟﻤﻌﺎﺟﺰ: 123/1 ﺡ 70.ﻋﻠﻞ ﺍﻟﺸﺮﺍﻳﻊ: 143 ﺡ 9.
#شیعه#یاعلی#لبیک_یاامیرالمومنین#غدیر#روزشمارغدیر#فضایل_مولاعلی#لعن_علی_عدوک_یاعلی#فقط_حیدرامیرالمومنین_است
۲.۲k
۲۱ تیر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.