آرامش عشق شادی ؛ متن خوانده شود لطفا

سلام . شب تون سرشار از خیر و خوبی و رحمت . هنر انسان در این نیست که فقط خوبی و خیر ما فقط شامل افراد کاملا لایقی باشه که لیاقتشون ثابت شده ست برای ما . این کار راحتیه و اکثر انسانها از این قاعده پیروی میکنند . اما هنر در اینه که محبت و خیر رسانی و خوبی کردن ما به همه برسه و از هیچ کس خیری رو دریغ نکنیم . باید مثل آفتاب بر همه تابید . برای خواص مثل خانواده و خویشان و دوستان بیشتر خیررسانی کنیم اما خوبی و محبت رو از هیچ انسانی دریغ نکنیم مگر از دشمنان خدا که نظام مند و هدف دار با خدا دشمنی میکنند . فقط اینها استثنا هستند که البته روابط با اینها هم قاعده خاص خودش رو داره که مورد صحبت نیست اینجا . سخن ما در مورد همشهری و هم وطن و همکیش و همنوع و ابناء عادی بشر هستش . همه ارتباطات ما بر اساس انصاف و عدالت و محبت و مودت بنا شده . حتی نسبت به افرادی که فقط چند لحظه در تمام عمر باهاشون برخورد داریم . و حتی جانوران و گیاهان هم باید از ما حسن و خیر و نور دریافت کنند .
مودت و محبت ورزی و خیر رسانی در ازای پاداش ، تجارته در اصل نه انسانیت . تجارت ما با خدا باید باشه فقط . در این صورته که حتما سود میکنیم . ما محض انتظار یا دریافت چیزی از کسی به دیگران محبت نمیکنیم . پاداش همه خیرها و نیکی ها رو خدا خودش برعهده گرفته . و البته خیر رسانی و محبت و احسان و نیکی ، دلیل و برهان هم لازم نداره . چون وظیفه ما و حق دیگرانه . این حداقلشه . اما از این گذشته ما کار نیڪ انجام میدیم چون حال خوب به ما میده و همه واجد و لایق حس رضایت مندی از خود و احساس نشاط حقیقی هستند . هر کار نیک و حرف نیک به ما حس خوب میده و اثرات بی منتها در ما و جهان آفرینش داره و نمود و ظهوری هم در دنیای دیگری که جایگاه حیات ابدی ماست . هیچ چیز فانی نمیشه حتی اگر به ظاهر برای ما بی اهمیت باشه مثل حرفهای روزمره که میگیم به دیگران ؛ هر کلامی و فعلی بار مثبت و منفی داره . اثراتش و ارتعاشاتش ابدیه و تجلی هم داره در جهان برزخ و حیات ابدی . پس به نظر منطقی میاد که ما مدام مراقب گفتار و افکار و ذهنیات و رفتارها و همه حرکات مون باشیم چون بی نهایت و الی الابد اثرات درونی و بیرونی در ما و جهان آفرینش و دیار ابدی ما داره . اینکه کسی از دوره جوونیش مراقب حرکات ریز و درشتش باشه خیلی با ارزشه . اما در عین حال در مورد رفتار و گفتار دیگران اغماض داشته باشه و مثل رود بگذره . البته در عمل خیلی سخته اما کم کم با تمرین میشه مسلط شد روی درون و برون . همون طور که قبلا براتون گفتم دریافت هر کس به قدر صدور اوست . فلسفه بافی نمیکنم . قواعد ساده و قطعی ای وجود داره در نظام آفرینش و بسامد هر چیز و هر فعل و کلامی ابتدا به خود ما برمیگرده . قاعده صدور و دریافت یکی از این قواعده . اثر و تجلی فعل و حرف هم قاعده دیگه هستش . قاعده " او خود تو هستی " که قبلا براتون گفتم هم یک قاعده و قانون دیگه ست . خواهران عزیز و برادران گلم
ممنونم از توجه تون . شب تون پر از رحمت و نور خداوندی و سرشار از شادی باد.
سید علیرضا