کوله بارم بر دوش سفری باید رفت

کوله بارم بر دوش، سفری باید رفت،
سفری بی همراه،
گم شدن تا ته تنهایی محض،
یار تنهایی من با من گفت:
هر کجا لرزیدی،
از سفرترسیدی،
تو بگو، از ته دل
من خدا را دارم...
دیدگاه ها (۳)

خداوندا...گرفتار آن دردم که تو درمان آنیبنده آن ثنایم که تو ...

زندگی برگ بودن در مسیر باد نیست!امتحان ریشه هاست!ریشه هم هرگ...

او که یگانه تکیه گاه من و توست !پس ؛به "تدبیرش" اعتماد کن ،ب...

رنجِ‌دنیا فکرِعُقبیٰ داغِ‌حرمان دردِ دل یک نفس هستی به دوشم ...

‍ ±الان نیاز دارم به یه خوشحالیِدور از دسترس و غیر ممکن برسم...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط