مثل گلهای ترک خورده کاشی شده ام

مثل گلهای ترک خورده کاشی شده ام
بعد تو پیر که نه، من متلاشی شده ام

پیش، از آنکه به هر کوچه و هر خانه رِسم
غرق در واهمه ی اینکه نباشی شده ام

هر زمان با همه کس در همه جا درگیرم
مدتی هست که من اهل حواشی شده ام

دیگر این عرصه ی کاغذ نبود جای قلم
عاشق تیغه جانکاهِ تراشی شده ام

چون رسیدن به تو دیگر نشود قسمت من
غرق در خوابِ زمانی که تو باشی شده ام