از راه می رسی و حرف می زنی

از راه می رسی و حرف می زنی
سرزمینهای آفتابی و سبز!
و من
گوش می سپارم
در این گوشه از جهان
که فراموش ات شده


چمدانت را باز می کنی
سوغاتی ها را می آوری
سهم من
یک جفت جوراب لی وایز است
و چند دست لباس زیر

آخر شب
به حمام می روی
وقتی رختها
روی بند می رقصند
وقتی قلبم
اسفند روی آتش است

فردا که بیاید
عزم رفتن می کنی
و من
در این گوشه فراموش شده از جهان
به وداع می ایستم #آرزو_نوری