سوالی که به ذهن میرسد وقتی انسان به مسله اوکراین سوریه

سوالی که به ذهن می‌رسد وقتی انسان به مسأله اوکراین سوریه یا عراق و افغانستان فکر میکند در هر دو طرف قضیه چه در اوکراین یا سوریه افرادی فکر می‌کردند که دنبال پیشرفت کشور هستند چه کسانی که طرفدار غرب بودند و چه کسانی که خواهان سیاست همسایگی و نزدیکی به روسیه بودند حال آیا در هر دو گروه برنده ای وجود دارد مردم در کشور اوکراین یا سوریه یا عراق ...برای آنکه به آنچه قبل از جنگ بود برگردند در زمینه اقتصادی گردشگری کشاورزی و...به چند دهه وقت نیاز دارند برخی اوقات تصمیماتی گرفته میشود در هیجان که بعد در آرامش جز افسوس و پشیمانی چیزی نمی ماند در مسعله ایران وقتی میبینیم تمام رسانه های غربی (با تامین مالی و اسپانسری سعودی بعد از فارغ شدن نسبی از جنگ یمن با آتش بست موقت) و شبکه های اجتماعیشان در تفرقه و احساسات (با مسأله آزادی زن یا تجاوز) می‌دمند و افراد را روبروی هم قرار میدهند و به آشوب و تخریب دعوت میکنند آنها همان قدر برای کشور مخرب هستند که برخی مسعولان در دشمن تراشی و صحبت های احساسی و لجبازی می‌دمند وقتی رییس جمهور صحبت از سعه صدر و نقد پذیری یا کرسی های آزاد اندیشی میکند نباید در زمین دشمن که ایجاد تفرقه است بازی کرد و کشور را به جنگ داخلی انداخت در این زمینه تک تک مردم مسعولند تا از هیجانات بکاهند کشور با عقلانیت قانونمداری در مسیر اصلاح و پیشرفت قرار گیرد نه دچار هرج و مرج و آنارشی و مسیر برای جنگ داخلی مانند آنچه در زاهدان و ..ایجاد کردند