تو جگر گوشه ی این شاعر عاشق شده ای

تو جگر گوشه ی این شاعر عاشق شده ای
بهر هر ساعت من روح دقایق شده ای

شاعری گفته که تا بود ، بود زندگی ات
همه ی عمر مرا دشت شقایق شده ای

من که هر روز برایت غزلی تازه کنم
به غزل گفتن من راغب و شایق شده ای

من در آن کشتی امنت بنشینم به صفا
تا به مقصد برسم باد موافق شده ای

مقصدم ساحل چشمان تو و آن بغلت
به خداوندی جانم تو که لایق شده ای

عشق من گشتی و داغت به دلش ماند رقیب
نور چشمم شده ای خار خلایق شده ای

هر شبم یاد تو را سرمه ی چشمم بکنم
نور این دیده تویی کل حقایق شده ای

مرده بودم به دم عیسویت زنده شدم
سجده سویت بکنم چون که تو خالق شده ای