راستش را بخواهى
نمى دانم چگونه شُروع شد
از يكــ جايى به بعد ،
با شنيدنِ صدايش دلم لرزيد
چكــ كردنِ پروفايلش شد عادتِ هر شبم
بودن يا نبودنش برايم مهم شد
حالِ خوبش شد بزرگترين آرزوىِ زندگى اَم
امّـا خُب
براىِ غرورم هم كه شده
بايد دَم نزنم
و
يواشكى دوستش بدارم !
#dousti
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.