ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻤﺖ ﺗﺎ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻮﺩ
ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺍﺯ ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﻋﺸﻖِ ﺗﻮ ﺑَﺴَﻢ ﺑﻮﺩ
ﻋﺸﻖ ‌ﺗﻮ ﺑَﺴَﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭ
ﺭﻭﺷﻨﮕﺮِ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪِ ﻗﻔﺴﻢ ﺑﻮﺩ
ﺁﻥ ﺑﺨﺖِ ﮔُﺮﯾﺰﻧﺪﻩ ﺩﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﮕﺬﺷﺖ
ﻏﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﻧﻔﺲ ﺩﺭ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻮﺩ
ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ ! ﻫﯿﻬﺎﺕ ! ﮐﻪ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ
ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻔﺴﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻫﻮﺳﻢ ﺑﻮﺩ
ﺑﺎﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﺑﺠﺰ ﯾﺎﺩِ ﺗﻮ ، ﮔﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﻢ ﻫﺴﺖ
ﺣﺎﺷﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﮔﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﻢ ﺑﻮﺩ
ﻟﺐ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﭘﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ ، ﺍﺯ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻢ
ﺭﻓﺘﻢ ، ﺑﺨﺪﺍ ، ﮔﺮ ﻫﻮﺳﻢ ﺑﻮﺩ ﺑَﺴَﻢ ﺑﻮﺩ