یادمه قبلنا وقتی روز دختر میشد اینقد خوشحال بودم که نگو

یادمه قبلنا وقتی روز دختر میشد اینقد خوشحال بودم که نگو.
وقتی بهم کادو میدادن انگار دنیارو بهم دادن‌.
فک میکردم این روز،روزیه که ماله منه، و من باید تو این روز کارایی بکنم که ناراحتم نکنه یا از انجامش لذت ببرم....
اما حالا.....
اما حالا حتی یک نفر هم بهم حتی تبریک نگفته چه برسه به کادو....
درد من یه کادو نیس.درد من فراموش شدنه. احساس میکنم کم کم دارم فراموش میشم میشم.
الان دیه فقد خودممو گوشیم:)
گوشی ای که مجازی و همگانی روز دختر رو تبریک میگن؛)
اگه متنو خوندی و درکم کردی یه روزت مبارک برام بنویس:)