آخرین بار ڪه من از تهِ دل خندیدمعلتش پـول نبودانعڪاسِ جُوڪ هر روز نبودعلتش، چهرهیِ ژولیدهیِ یڪ دلقڪ,یا زمین خوردن یڪ ڪور نبود …من بهِ « من » خندیدم !ڪه چو یڪ دلقڪ ِگیجنقش یڪ خنده به صورت دارم و دلم میـــگرید …!