پیام‌های آیه 7 و 8 سوره قصص

پیام‌ها :

- در اضطراب ها و بن بست ها، خداوند بهترين هادى و حامى مؤمنان است.«اوحينا»
- زن نيز مى تواند مورد الهام الهى قرار گيرد. «اوحينا الى امّ موسى»
- نزول امدادهاى غيبى با بهره گيرى از امكانات مادّى منافاتى ندارد. شيردادن و در صندوق گذاردن، منافاتى با توكّل ندارد. «ارضعيه»
- در هيچ شرايطى نبايد شير مادر را از فرزند دريغ داشت. «ارضعيه»
- در دستورهاى الهى اسرارى نهفته است كه شايد در نظر ابتدايى، معقول نيايد. «القيه فى اليم»
- در راه اجراى فرامين الهى، نه از چيزى بترسيم و نه نسبت به مسئله اى نگران باشيم. «لاتخافى و لاتحزنى» (مادر موسى دو نگرانى داشت: يكى ترس از كشته شدن فرزند و ديگرى غم فراق او، كه خداوند هر دو را همان گونه كه در آيات بعد خواهيم خواند به نحو احسن جبران فرمود.)
- آنچه در راه خداوند داده شود، به بهترين وجه باز مى گردد. «القيه - رادّوه، جاعلوه من المرسلين» (مادر موسى به فرمان خداوند فرزندش را رها كرد،خداوند هم او را برگرداند و هم به مقام نبوّت رساند.)
- خداوند، اخبارى از غيب را در اختيار افرادى كه بخواهد قرار مى دهد. «جاعلوه من المرسلين»
- فرعون واسطه نجات موسى از دريا شد، وسرانجام به دست او در همان دريا غرق گرديد. «التقطه آل فرعون ليكون لهم عدوّاً وحزنا» (آرى، خدا مى تواند نوزاد بى دست وپا را در دريا حفظ كند، ولى انسان صاحب دست وپا را غرق سازد)
- خواست انسان در مقابل اراده الهى بى اثر است. «ليكون لهم عدوّاً و حزنا»
فرعون گمان كرد كه هديه اى براى او رسيده است؛ امّا خداوند اراده فرموده بود كه دشمنش را در دامان او بپروراند.
- فرعون و وزير و لشكريانش طرح دادند و عمل كردند، ولى تدبير خداوند همه آنها را خنثى كرد. «كانوا خاطئين»
- طرّاح، مشاور، آمر ومباشر، همگى به نوعى در جرم شريكند. «كانوا خاطئين»