مشکل کشور بی قانونی و نداشتن آیین نامه و دستور العمل نیست

مشکل کشور بی قانونی و نداشتن آیین نامه و دستور العمل نیست بلکه عمل نکردن به قوانین و برنامه هاست. سالها قبل رهبری پیشنهاد برگزاری کرسی های آزاد اندیشی را مطرح کرد که هدف آن برگزاری نشست های گفتگوی آزاد و نقد بررسی و گفتگو در دانشگاه ها و مراکز آموزشی بود که حتی شورای انقلاب فرهنگی آیین نامه آن را هم تدوین کرد طبق معمول سیستم تب و لرز داغ که بود مدتی اجرا ولی جدی گرفته نشد و به فراموشی سپرده شد حال مجدد طرح دقیقا با اهداف مشابهی با نام «خانه ملی گفتگوی آزاد» در شورای انقلاب فرهنگی مطرح می شود ؟ واقعا چرا همان کرسی های آزاد اندیشی که آیین نامه هم دارد اجرا نمی شود؟ چقدر کارهای تکراری و اتلاف وقت و امکانات و بودجه؟