ین

ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺧﺮﻭﺱ ﻫﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻫﯿﭽﮑﺎﺭ ﻧﯿﺎﯾﻨﺪ ﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺠﯿﺘﺎﻝ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﺸﺎﻥ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺁﻭﺍﺯ ﺟﯿﺮ ﺟﯿﺮﮎ ﻫﺎﯼ ﺷﺐ ﻧﺸﯿﻦ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺣﺘﻤﺎً ،
ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻻﻻﯾﯽ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎﺗﺎ ﻗﺮﺹ ﺧﻮﺍﺏ ﻻﺯﻡ ﻧﺸﻮﯾﻢ ﻭ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﭘﺮﭘﺮ ﺯﺩﻥ ﺍﭘﯿﺪﻣﯽ ﻧﺸﻮﺩ .
ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ ، ﺟﺰ ﺑﺮ ﻃﺮﻑﮐﺮﺩﻥ ﻏﻢ ﻧﺎﻥ ، ﺑﺸﻮﺩ ﻫﻤﻪﯼ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭ ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﺎﻥ ،
ﻫﻤﻪﯼ ﺩﻏﺪﻏﻪﯼ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥﻣﺎﻥ .
ﻗﺮﺍﺭﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺯﺍﺩ ﻭ ﻭﻟﺪ ﮐﺮﺩﻥ ، ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﺪﻧﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻭ ﻣﻬﺮ ﻭﺣﻀﺎﻧﺖ ﻭ ﻧﻔﻘﻪ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﮔﺮﻭ ﮐﺸﯽ ﻭ ﺿﻌﻒ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻫﻢ ﺯﯾﺮ ﻃﺎﻕ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﻧﺨﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﯿﻢ .
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺍﺯﺁﻧﺠﺎ ، ﺻﻮﺭﺗﮏ ﺯﺭﺩ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪﯼ ﺳﻔﺖ ﺑﻐﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺑﻮﺳﯿﺪﻥ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻢ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻢ .
ﭼﯿﺰ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ، ﺍﻣﺎ ﻫﻤﯿﻨﻘﺪﺭ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦﻫﻤﻪ “ ﻗﺮﺍﺭﻧﺒﻮﺩﻩ ”
ﺍین ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼﻓﺸﺎﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ،
ﻫﻤﮕﯽ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﺳﺮﺩﺭﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ …
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ
ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺭﺍﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ
ﺍﻣﺎ ﺳﺮ ﺩﺭ ﻧﻤﯽﺁﻭﺭﯾﻢ ﭼرا...