خطاب امیربیان
#خطاب_امیربیان
امام علی علیه السلام فرمودند:
ما افراد را داور قرار نداديم، تنها قرآن را به حکميّت «داوری» انتخاب کرديم! (که آنها بر سر نيزه کرده و داوری آن را می خواستند.) اين قرآن، خطّی است نوشته شده که ميان دو جلد پنهان است، زبان ندارد تا سخن گويد، و نيازمند به کسی است که آن را ترجمه کند، و همانا انسان ها می توانند از آن سخن گويند، و هنگامی که شاميان ما را دعوت کردند تا قرآن را ميان خويش داور گردانيم، ما گروهی نبوديم که به کتاب خدای سبحان پُشت کنيم، در حالی که خدای بزرگ فرمود: «اگر در چيزی خصومت کرديد، آن را به خدا و رسول بازگردانيد.» بازگرداندن آن به خدا اين است که کتاب او را به داوری بپذيريم، و بازگرداندن به پيامبر(صلی الله علیه و آله) اين است که سنّت او را انتخاب کنيم، پس اگر از روی راستی به کتاب خدا داوری شود، ما از ديگر مردمان به آن سزاوارتريم، و اگر در برابر سنّت پيامبر(صلی الله علیه و آله) تسليم باشند ما بدان اولی و برتريم. امّا سخن شما که چرا ميان خود و آنان برای حکميّت «داوری» مدّت تعيين کردی، من اين کار را کردم تا نادان خطای خود را بشناسد، و دانا بر عقيده خود استوار بماند، و اينکه شايد در اين مدّت آشتی و صلح، خدا، کار امّت را اصلاح کند و راه تحقيق و شناخت حق باز باشد، تا در جستجوی حق شتاب نورزند، و تسليم اوّلين فکر گمراه کننده نگردند.
#نهج_البلاغه_خطبه125
قسمت اول
امام علی علیه السلام فرمودند:
ما افراد را داور قرار نداديم، تنها قرآن را به حکميّت «داوری» انتخاب کرديم! (که آنها بر سر نيزه کرده و داوری آن را می خواستند.) اين قرآن، خطّی است نوشته شده که ميان دو جلد پنهان است، زبان ندارد تا سخن گويد، و نيازمند به کسی است که آن را ترجمه کند، و همانا انسان ها می توانند از آن سخن گويند، و هنگامی که شاميان ما را دعوت کردند تا قرآن را ميان خويش داور گردانيم، ما گروهی نبوديم که به کتاب خدای سبحان پُشت کنيم، در حالی که خدای بزرگ فرمود: «اگر در چيزی خصومت کرديد، آن را به خدا و رسول بازگردانيد.» بازگرداندن آن به خدا اين است که کتاب او را به داوری بپذيريم، و بازگرداندن به پيامبر(صلی الله علیه و آله) اين است که سنّت او را انتخاب کنيم، پس اگر از روی راستی به کتاب خدا داوری شود، ما از ديگر مردمان به آن سزاوارتريم، و اگر در برابر سنّت پيامبر(صلی الله علیه و آله) تسليم باشند ما بدان اولی و برتريم. امّا سخن شما که چرا ميان خود و آنان برای حکميّت «داوری» مدّت تعيين کردی، من اين کار را کردم تا نادان خطای خود را بشناسد، و دانا بر عقيده خود استوار بماند، و اينکه شايد در اين مدّت آشتی و صلح، خدا، کار امّت را اصلاح کند و راه تحقيق و شناخت حق باز باشد، تا در جستجوی حق شتاب نورزند، و تسليم اوّلين فکر گمراه کننده نگردند.
#نهج_البلاغه_خطبه125
قسمت اول
۱.۲k
۰۱ مرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.