زندگی

زندگی
آتشی‌ست بی‌خاموشی،
که در جانِ خسته‌ام می‌سوزد؛
و انسان‌ها،
شیاطینی با چهره‌ی فرشته،
که لبخندشان
بوی گوگرد می‌دهد؛
ما،
در دوزخِ نفس‌های خود،
هر روز زاده می‌شویم،
و دوباره می‌میریم.
دیدگاه ها (۰)

اره... همینطوره:)

مرا طوری بقل کن گویی عمریست از تو دور بودمو ارام مرا ببوس که...

چشمات مثل طوفان بودچون منو تو خورش می‌کشید...✨️🦋

معجزه‌ی لبخند چقدر دوست دارم لبخند را بشناسم، بدانم چگونه ب...

کان لی فیما مضی أخ فی الله

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط