بگذار به دروغ بنویسم، به دروغ رنگ بزنم...

بگذار به دروغ بنویسم، به دروغ رنگ بزنم...
آسمان مان را... یک لحظه ی کوتاه... من ام
پرنده ای باشم... در بلندترین دلتنگی ها
بالم را باز کنم.... مثل پرنده ها... انگار
که من ام پرواز وُ بلد شدم... به خیالم
می رسد
سایه ی پروازم حتا... ترا می ترساند
پیدایت می شود
آن روزی که تو طلوع می شوی وُ
من فقط تماشا...
می بینی..!!
خیال هم.... به من پرواز را نیاموخت