استاد!

استاد!
خریدار برای خرید طوطی به پرنده فروشی رفت. قیمت طوطی را سؤال کرد. فروشنده گفت ۵ میلیون تومان! خریدار گفت چه خبره! چقدر گران! مگر این طوطی چه می‌کند! جواب شنید که او دیوان حافظ را از حفظ دارد! خریدار گفت خوب آن طوطی دیگر چقدر می‌ارزد؟ پاسخ شنید آن هم ده میلیون قیمت دارد، چون دیوان مولوی را حفظ کرده!
خریدار که دیگر مأیوس شده بود از قیمت طوطی سوم سؤال کرد و پاسخ شنید ۲۰ میلیون تومان! سؤال کرد این یکی، دیگر چه هنری دارد؟
پاسخ شنید این طوطی هیچ هنری ندارد! فقط دو طوطی دیگر به او می‌گویند استاد!!.
. .
. . ***پی نوشت***
.

مملکت ما گرفتار برخی استادهایی است که هیچ هنری ندارند جز آنکه سالهاست به آنان استاد خطاب می‌کنند! صرفاً تشریف دارند! برصدر می‌نشینند و قدر می‌بینند!
برخی از آنان در جلسات متعدد شوراهای مشورتی و هیئت‌های مدیره و اتاق‌های فکر و... شرکت می‌کنند و نوعاً هم حرف تازه‌ای برای آن دستگاه‌ها ندارند.
در هنر، در سیاست، در علوم، در ورزش، در صنعت، در اقتصاد، حتی در سازمان روحانیت هم با این اساتید پرقیمت و کم هنر مواجه هستیم.
هم خریدار و هم فروشنده و هم خود جناب استاد در این ضایعه سهیم‌اند!

مهندس عزت الله ضرغامی