دلنوشته

من ذره و خورشید لقایی تو مرا
بیمار غمم بیمار غمم عین دوایی تو مرا
بی بال و پر در پی تو میپرم خدا خدا
بی بال و پرم در پی تو میپرم
من که شده من که شده‌ام چو کهربایی تو مرا