شهادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها بر امام زمان عجل الل
شهادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها بر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تسلیت باد
تقریر آقا امام سجاد علیه السلام در برابر عمل سر شکاندن علیا مخدره حضرت زینب سلام الله علیها؛
فع اتهام ازمحدث قمی رضوان الله تعالی علیه:
مخالفین شعیره قمه زنی میگویند که شیخ عباس قمی رحمت الله علیه حدیث را تضعیف کرده است ودر منتهی الامال گفته که حدیث ضعیف است.
درحالی که منتهی الامال اولین کتاب شیخ عباس قمی بوده ولی ایشان در کتاب نفس المهموم درصفحه ۴۰۰ روایت سرشکستن را می آورد و میگوید:
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﻌﻠﺎﻣﺔ ﺍﻟﻤﺠﻠﺴﻲ«ره» ﻓﻲ ﺍﻟﺒﺤﺎﺭ: ﺍﻗﻮﻝ: ﺭﺍﻳﺖ ﻓﻲ ﺑﻌﺾ ﺍﻟﻜﺘﺐ ﺍﻟﻤﻌﺘﺒﺮﺓ ﺭﻭﻱ ﻣﺮﺳﻠﺎ ﻋﻦ ﻣﺴﻠﻢ ﺍﻟﺠﺼﺎﺹ ﻗﺎﻝ: ﻓﺎﻟﺘﻔﺘﺖ ﺯﻳﻨﺐ ﻋﻠﻴﻬﺎﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﺍﺕ ﺭﺍﺱ ﺍﺧﻴﻬﺎ ﻓﻨﻄﺤﺖ ﺟﺒﻴﻨﻬﺎ ﺑﻤﻘﺪﻡ ﺍﻟﻤﺤﻤﻞ ﺣﺘﻲ ﺭﺍﻳﻨﺎ ﺍﻟﺪﻡ ﻳﺨﺮﺝ ﻣﻦ ﺗﺤﺖ ﻗﻨﺎﻋﻬﺎ،
علامه مجلسی دربحارالانوار میگوید:دیدم دربعضی کتب معتبر روایت ازمسلم جصاص که گفت: زینب سلام الله علیهاپیشانی اش را به چوب محمل کوبید وخون از محمل سرازیرشد.
اما کلام علامه در جلاء العیون:
ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻛﺘﺐ ﻣﻌﺘﺒﺮﻩ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻢ ﮔﭻ ﻛﺎﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ:
ﺭﻭﺯﻯ ﻣﺮﺍ پﺴﺮ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﻣّﺖ ﺩﺍﺭ ﺍﻟﺎﻣﺎﺭﻩ ﻛﻮﻓﻪ ﻃﻠﺒﻴﺪ، ﻭ ﻣﻦ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﭻ ﻛﺎﺭﻯ ﺷﺪﻡ، ناگاه صدای شیون ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻛﻮﻓﻪ ﺷﻨﻴﺪﻡ، ﺍﺯ ﺧﺎﺩﻣﻰ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ پﺮﺳﻴﺪﻡ ﻛﻪ: ﺍﻳﻦ ﺻﺪﺍﻫﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﻛﺴﻰ ﺑﺮ ﻳﺰﻳﺪ ﺧﺮﻭﺝ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﻟﺸﻜﺮ ﺍﺑﻦ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ، پﺮﺳﻴﺪﻡ: ﻛﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺮﻭﺝ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﮔﻔﺖ: ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ، ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺧﺎﺩﻡ ﺳﺨﻦ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﮔﻔﺖ. ﭼﻮﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ، ﭼﻨﺎﻥ ﻃپﺎﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﺯﺩﻡ ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻮﺩ ﻛﻮﺭ ﺷﻮﻡ، ﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ پﺸﺖ ﻗﺼﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺳﻪ ﻛﻮﻓﻪ ﺭﺳﻴﺪﻡ، ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﺸﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ، ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ ﭼﻬﻞ ﻛﺠﺎﻭﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﻞ پﻴﺪﺍ ﺷﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺣﺮﻡ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻴّﺪ ﺷﻬﺪﺍ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻤﻠﻬﺎﻳﻨﺪ. ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﺮ ﺷﺘﺮ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻋﻠﻴﻞ ﻭ ﺭﻧﺠﻮﺭ ﻭ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﻣﻰ ﺭﻳﺰﺩ ﻭ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺣﺰﻥ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺷﻌﺮﻯ ﭼﻨﺪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ: ﺍﻯ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺍﻣّﺘﻪ! ﺧﺪﺍ ﺧﻴﺮ ﻧﺪﻫﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺟﺪّ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﻖّ ﻣﺎ ﻧﻜﺮﺩﻳﺪ، ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﭼﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺩ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﺘﺮﺍﻥ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ، ﮔﻮﻳﺎ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺩﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺍﻳﻢ، ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻰ ﮔﻮﺋﻴﺪ، ﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﻫﻢ ﻣﻰ ﺯﻧﻴﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﻣﺎ ﺷﺎﺩﻯ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﮕﺮ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺳﻴّﺪ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﺟﺪّ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﺍﻯ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺍﻧﺪﻭﻫﻰ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻣﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻰ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺴﻜﻴﻦ ﻧﻤﻰ ﻳﺎﺑﺪ. ﻭ ﺍﻫﻞ ﻛﻮﻓﻪ ﺑﻪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻭ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺗﺮﺣّﻢ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ، پﺲ ﺍﻡّ ﻛﻠﺜﻮﻡ ﺯﺟﺮ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻛﻮﻓﻪ ﺗﺼﺪّﻕ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺩﻫﺎﻥ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ، ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﻛﻮﻓﻪ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺁﻥ ﻣﻘﺮّﺑﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺫﻭ ﺍﻟﺠﻠﺎﻝ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻡّ ﻛﻠﺜﻮﻡ ﭼﻮﻥ ﺻﺪﺍﻯ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ، ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺤﻤﻞ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ﻛﻪ: ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻛﻮﻑ! ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻛﺸﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﻨﺪ، ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺣﻜﻢ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻝ ﺻﺪﺍﻯ ﺷﻴﻮﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺳﺮﻫﺎﻯ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻴﺰﻩﻫﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ پﻴﺪﺍ ﺷﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺮﻯ ﺩﻳﺪﻡ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺷﺒﻴﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ، ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﺛﺮ ﺧﻀﺎﺏ ﺍﺯ ﻟﺤﻴﻪ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻮﺩ. ﺟﻠﺎﺀ ﺍﻟﻌﻴﻮﻥ، ﭼﻮﻥ ﺯﻳﻨﺐ ﺧﺎﺗﻮﻥ ﺭﺍ ﻧﻈﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻥ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﺳﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭼﻮﺏ ﻣﺤﻤﻞ ﺯﺩ ﻛﻪ ﺧﻮﻥ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﻳﺨﺖ.
سند:
جلاءالعیون ص ۷۱۶-۷۱۷
الهی بِحَقِ‌السّیدة‌زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ‌عَلَیْها َّ‌عَجّل‌لِوَلیکَ‌الغَریبِ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج
فاطمة المعصومة علیهاالسلام
https://telegram.me/ya_fateme_masome
اَلـلــَّهــُمَّ صَلِّ عَـلــَی مُحمـَّــــدٍ وَآل مُحمـَّــــدٍ وَعَجّـــِلْ فــَرَجَهــُـمْ وَأهْلِکْ عَدُوَّهــُمْ
بر دشمن مرتضی علی لعنت
تقریر آقا امام سجاد علیه السلام در برابر عمل سر شکاندن علیا مخدره حضرت زینب سلام الله علیها؛
فع اتهام ازمحدث قمی رضوان الله تعالی علیه:
مخالفین شعیره قمه زنی میگویند که شیخ عباس قمی رحمت الله علیه حدیث را تضعیف کرده است ودر منتهی الامال گفته که حدیث ضعیف است.
درحالی که منتهی الامال اولین کتاب شیخ عباس قمی بوده ولی ایشان در کتاب نفس المهموم درصفحه ۴۰۰ روایت سرشکستن را می آورد و میگوید:
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﻌﻠﺎﻣﺔ ﺍﻟﻤﺠﻠﺴﻲ«ره» ﻓﻲ ﺍﻟﺒﺤﺎﺭ: ﺍﻗﻮﻝ: ﺭﺍﻳﺖ ﻓﻲ ﺑﻌﺾ ﺍﻟﻜﺘﺐ ﺍﻟﻤﻌﺘﺒﺮﺓ ﺭﻭﻱ ﻣﺮﺳﻠﺎ ﻋﻦ ﻣﺴﻠﻢ ﺍﻟﺠﺼﺎﺹ ﻗﺎﻝ: ﻓﺎﻟﺘﻔﺘﺖ ﺯﻳﻨﺐ ﻋﻠﻴﻬﺎﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﺍﺕ ﺭﺍﺱ ﺍﺧﻴﻬﺎ ﻓﻨﻄﺤﺖ ﺟﺒﻴﻨﻬﺎ ﺑﻤﻘﺪﻡ ﺍﻟﻤﺤﻤﻞ ﺣﺘﻲ ﺭﺍﻳﻨﺎ ﺍﻟﺪﻡ ﻳﺨﺮﺝ ﻣﻦ ﺗﺤﺖ ﻗﻨﺎﻋﻬﺎ،
علامه مجلسی دربحارالانوار میگوید:دیدم دربعضی کتب معتبر روایت ازمسلم جصاص که گفت: زینب سلام الله علیهاپیشانی اش را به چوب محمل کوبید وخون از محمل سرازیرشد.
اما کلام علامه در جلاء العیون:
ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻛﺘﺐ ﻣﻌﺘﺒﺮﻩ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻢ ﮔﭻ ﻛﺎﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ:
ﺭﻭﺯﻯ ﻣﺮﺍ پﺴﺮ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﻣّﺖ ﺩﺍﺭ ﺍﻟﺎﻣﺎﺭﻩ ﻛﻮﻓﻪ ﻃﻠﺒﻴﺪ، ﻭ ﻣﻦ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﭻ ﻛﺎﺭﻯ ﺷﺪﻡ، ناگاه صدای شیون ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻛﻮﻓﻪ ﺷﻨﻴﺪﻡ، ﺍﺯ ﺧﺎﺩﻣﻰ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ پﺮﺳﻴﺪﻡ ﻛﻪ: ﺍﻳﻦ ﺻﺪﺍﻫﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﮔﻔﺖ: ﻛﺴﻰ ﺑﺮ ﻳﺰﻳﺪ ﺧﺮﻭﺝ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﻟﺸﻜﺮ ﺍﺑﻦ ﺯﻳﺎﺩ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ، پﺮﺳﻴﺪﻡ: ﻛﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺮﻭﺝ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﮔﻔﺖ: ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ، ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺧﺎﺩﻡ ﺳﺨﻦ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﮔﻔﺖ. ﭼﻮﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ، ﭼﻨﺎﻥ ﻃپﺎﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﺯﺩﻡ ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻮﺩ ﻛﻮﺭ ﺷﻮﻡ، ﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ پﺸﺖ ﻗﺼﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺳﻪ ﻛﻮﻓﻪ ﺭﺳﻴﺪﻡ، ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﺸﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ، ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ ﭼﻬﻞ ﻛﺠﺎﻭﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﻞ پﻴﺪﺍ ﺷﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺣﺮﻡ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻴّﺪ ﺷﻬﺪﺍ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻤﻠﻬﺎﻳﻨﺪ. ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﺮ ﺷﺘﺮ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻋﻠﻴﻞ ﻭ ﺭﻧﺠﻮﺭ ﻭ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﻣﻰ ﺭﻳﺰﺩ ﻭ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺣﺰﻥ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺷﻌﺮﻯ ﭼﻨﺪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ: ﺍﻯ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺍﻣّﺘﻪ! ﺧﺪﺍ ﺧﻴﺮ ﻧﺪﻫﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺟﺪّ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﻖّ ﻣﺎ ﻧﻜﺮﺩﻳﺪ، ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﭼﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺩ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﺘﺮﺍﻥ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﻴﺮﺍﻥ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ، ﮔﻮﻳﺎ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺩﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺍﻳﻢ، ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻰ ﮔﻮﺋﻴﺪ، ﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﻫﻢ ﻣﻰ ﺯﻧﻴﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﻣﺎ ﺷﺎﺩﻯ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﮕﺮ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺳﻴّﺪ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﺟﺪّ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﺍﻯ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺍﻧﺪﻭﻫﻰ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻣﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻰ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺴﻜﻴﻦ ﻧﻤﻰ ﻳﺎﺑﺪ. ﻭ ﺍﻫﻞ ﻛﻮﻓﻪ ﺑﻪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻭ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺗﺮﺣّﻢ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ، پﺲ ﺍﻡّ ﻛﻠﺜﻮﻡ ﺯﺟﺮ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻛﻮﻓﻪ ﺗﺼﺪّﻕ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺩﻫﺎﻥ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ، ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﻛﻮﻓﻪ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺁﻥ ﻣﻘﺮّﺑﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺫﻭ ﺍﻟﺠﻠﺎﻝ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻡّ ﻛﻠﺜﻮﻡ ﭼﻮﻥ ﺻﺪﺍﻯ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ، ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺤﻤﻞ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ﻛﻪ: ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻛﻮﻑ! ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻛﺸﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﻨﺪ، ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺣﻜﻢ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻝ ﺻﺪﺍﻯ ﺷﻴﻮﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺳﺮﻫﺎﻯ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻴﺰﻩﻫﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ پﻴﺪﺍ ﺷﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺮﻯ ﺩﻳﺪﻡ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺷﺒﻴﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ، ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﺛﺮ ﺧﻀﺎﺏ ﺍﺯ ﻟﺤﻴﻪ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻮﺩ. ﺟﻠﺎﺀ ﺍﻟﻌﻴﻮﻥ، ﭼﻮﻥ ﺯﻳﻨﺐ ﺧﺎﺗﻮﻥ ﺭﺍ ﻧﻈﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻥ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﺳﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭼﻮﺏ ﻣﺤﻤﻞ ﺯﺩ ﻛﻪ ﺧﻮﻥ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﻳﺨﺖ.
سند:
جلاءالعیون ص ۷۱۶-۷۱۷
الهی بِحَقِ‌السّیدة‌زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ‌عَلَیْها َّ‌عَجّل‌لِوَلیکَ‌الغَریبِ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج
فاطمة المعصومة علیهاالسلام
https://telegram.me/ya_fateme_masome
اَلـلــَّهــُمَّ صَلِّ عَـلــَی مُحمـَّــــدٍ وَآل مُحمـَّــــدٍ وَعَجّـــِلْ فــَرَجَهــُـمْ وَأهْلِکْ عَدُوَّهــُمْ
بر دشمن مرتضی علی لعنت
۳.۲k
۰۳ اردیبهشت ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.