ﮐﺎﺵ ﻣﺜﻞ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﻣﯽ ﺑﻮﺳﯿﺪﻣﺖ !
ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺩﺭ ﺑﻐﻞ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﻣﯽ ﺑﻮﯾﯿﺪﻣﺖ !
ﻣﺎﻩ ﺷﺐ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺯﺩﻡ ﺧﻮﺩﺭﺍﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ
ﺩﺯﺩﮐﯽ ﺯﯾﺮ ﻟﺤﺎﻑ ﺍﺑﺮ ﻣﯽ ﺑﻮ ﺳﯿﺪﻣﺖ !
ﮐﺎﺵ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﻠﯽ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﻣﻦ ﮔﻠﭽﯿﻦ ﺑﺎﻍ
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ ﺩﻟﻢ ! ﻣﯽ ﭼﯿﺪﻣﺖ !
ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﯼ ﻣﺮﺍﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺁﺏ
ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﺖ ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ ﭼﯿﺪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻣﺖ !
ﮐﺎﺵ ﺑﻮﺩﯼ ﺳﺎﻗﯽ ﺩﺭﺩ ﺧﻤﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ
ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺟﺎﻡ ﺷﺮﺍﺑﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﯿﺪﻣﺖ !
ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺸﺖ ﺍﺑﺮ
ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﻤﯽ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻣﺖ !
ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺑﺨﺸﻢ ﺗﻮﺭﺍ
ﺩﺭ ﺩﻟﺖ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪﻣﺖ.