علی ع فرمود: کاد الفقر ان یکون کفرا؛ نزدیک است که فقر به

علی ع فرمود: کاد الفقر ان یکون کفرا؛ نزدیک است که فقر به کفر منجر شود.
و‌ مکرر فرمود فقر باعث کارهای زشت می شود.
«العسر یشین الاخلاق» تنگدستی اخلاق را زشت می کند.
«المسکنه مفتاح البوس»؛ ناداری کلید نکبت است.
و به محمدبن حنفیه می فرمایند:
«فرزندم! از فقر بر تو می ترسم، از آن به خدا پناه ببر! زیرا #فقر دین انسان را ناقص و عقل و اندیشه او را مشوش، و مردم را نسبت به او، و او را نسبت به مردم بدبین می سازد.»

فقر آثار بسیار بدی بر عقل و دین انسان دارد.
می فرماید:
«از دست رفتن دین، سبب نابودی امنیت است و با ترس و وحشت، زندگی مفهومی ندارد، و زوال عقل سبب زوال زندگی است و جامعه بی خرد را جز با مردگان نتوان قیاس کرد.».
فقر؛ فشار اقتصادی و معیشتی؛ تبعیض؛ بی عدالتی؛ فساد و خواصی که از پست و مقام و جایگاه خود سو استفاده کنند و آقازادگی؛ فامیل بازی و عدم شایسته سالاری در مدیریت و فاصله گرفتن از مردم خطرناک ترین بیماری هایی است که جامعه را تهدید می کند و درصورت عدم تسریع در درمان این ها جامعه دچار اختلال و فروپاشی و در نهایت از دست رفتن دین و معنویت و ارزش ها می شود.
منابع
نهج البلاغه :،حکمت ۳۱۹
بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۲۹
غررالحکم و دررالکلم ص ۱۴۱، ح ۸۵۷ و ۸۵۶.، وج ۲، ص ۳۶۸ح۴۵۹