در بازی زندگی...

در بازی زندگی...

یاد میگیری:
اعتماد به حرف های قشنگ
بدون پشتوانه...
مثل آویختن به طناب پوسیدست...

یاد میگیری :
نزدیگترین ها به تو...
گاهی می‌تواند دورترین ها باشد...

یاد میگیری:
آنقدر از خودت برای روز مبادا
پس انداز داشته باشی...
تا بتوانی یک روزی
تمام خودت رابغل کنی وبروی...
در جای که
شنیده وفهمیده نشوی نمانی...

یاد میگیری:
دیوار خوب است...
سایه درخت مطلوب است...
اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست.....