نیستی کم نه از آیینه نه حتی از ماه

نیستی کم! نه از آیـینــه نـه حتـــی از مــاه
که زدیــدار تــو دیـــوانــه تــرم تــا از مــاه

مــن مــحــال اســت بـه دیــدار تـو قـانـع بـاشــم
کے پـلـنـگے شـده راضی بـه تـماشــا از مــاه

بــه تــمـنـاے تـو دریـا شـده ام! گـر چــه یــکی سـت
ســهــم یــک کــاسه آب و دل دریــا از مــاه

گـفـتـم ایــن غــم بـه خــداونــد بـگـویـم، دیــدم
که خــداونــد جــدا کردت زمین را از مـاه

صــحبتــی نــیــست! اگـر هــم گــله اے هـســت از اوســت
مــے تــوانیــم بــرنـجیــم مــگــر مــا از مـــاه!