تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره محمد (صل الله عليه و آله و سلم)
آیه 12
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم
إِنَّ اللّٰهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ جَنّٰاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهٰارُ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَمٰا تَأْكُلُ الْأَنْعٰامُ وَ النّٰارُ مَثْوىً لَهُمْ (١٢)
بى ترديد خدا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند، در بهشت هايى كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است در مى آورد، و در حالى كه كافران همواره سرگرم بهره گيرى از [كالا و لذت هاى زودگذر] دنيايند و مى خورند، همان گونه كه چهارپايان مى خورند و جايگاهشان آتش است
نکته ها:
در اين آيه، خوردن كفّار به خوردن چهارپايان تشبيه شده است و اين شباهت مى تواند از چند جهت باشد، از جمله:
الف) تمام همّت حيوانات رسيدن به غذاست. چنانكه حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «همّها علفها»(28) همّ و غمّ حيوانات رسيدن به خوراك است. كفّار نيز جز كاميابى اراده اى ندارند. «ولم يرد الاّ الحياة الدنيا»(29)
ب) چهارپايان غافلند، كفّار نيز از قيامت و مسئوليّت غافلند. «أولئك كالانعام بل هم أضل أولئك هم الغافلون»(30)
ج) حيوانات، سرچشمه غذا را كه از حلال است يا حرام نمى دانند. بعضى انسان ها نيز فكر حلال و حرام نيستند و به گفته قرآن همين كه به ارث و مال بى زحمتى رسيدند، بدون توجّه به حقوق ديگران در آن تصرّف مى كنند. «و تأكلون التراث أكلاً لمّا»(31)
حضرت على عليه السلام مى فرمايد: كسى كه تمام توانش را در راه شكمش قرار داده، ارزشش همان چيزى است كه از او خارج مى شود.(32)
-----
28) نهج البلاغه، نامه 45.
29) نجم، 29.
30) اعراف، 179.
31) فجر، 19.
32) غررالحكم.
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره محمد (صل الله عليه و آله و سلم)
آیه 12
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم
إِنَّ اللّٰهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ جَنّٰاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهٰارُ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَمٰا تَأْكُلُ الْأَنْعٰامُ وَ النّٰارُ مَثْوىً لَهُمْ (١٢)
بى ترديد خدا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند، در بهشت هايى كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است در مى آورد، و در حالى كه كافران همواره سرگرم بهره گيرى از [كالا و لذت هاى زودگذر] دنيايند و مى خورند، همان گونه كه چهارپايان مى خورند و جايگاهشان آتش است
نکته ها:
در اين آيه، خوردن كفّار به خوردن چهارپايان تشبيه شده است و اين شباهت مى تواند از چند جهت باشد، از جمله:
الف) تمام همّت حيوانات رسيدن به غذاست. چنانكه حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «همّها علفها»(28) همّ و غمّ حيوانات رسيدن به خوراك است. كفّار نيز جز كاميابى اراده اى ندارند. «ولم يرد الاّ الحياة الدنيا»(29)
ب) چهارپايان غافلند، كفّار نيز از قيامت و مسئوليّت غافلند. «أولئك كالانعام بل هم أضل أولئك هم الغافلون»(30)
ج) حيوانات، سرچشمه غذا را كه از حلال است يا حرام نمى دانند. بعضى انسان ها نيز فكر حلال و حرام نيستند و به گفته قرآن همين كه به ارث و مال بى زحمتى رسيدند، بدون توجّه به حقوق ديگران در آن تصرّف مى كنند. «و تأكلون التراث أكلاً لمّا»(31)
حضرت على عليه السلام مى فرمايد: كسى كه تمام توانش را در راه شكمش قرار داده، ارزشش همان چيزى است كه از او خارج مى شود.(32)
-----
28) نهج البلاغه، نامه 45.
29) نجم، 29.
30) اعراف، 179.
31) فجر، 19.
32) غررالحكم.
۲.۲k
۱۳ آبان ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.