من خدایی دارم که در لا به لای شبهای تار چراغ راه

مَن خُدایی دارَم کِه دَر لا بِه لای شَبهای تار چِراغ راهَم میشَوَد وَ زیرِ آفتابِ سوزانِ زندِگی سایه بالا سَرَم میشَوَد
مَن خُدایی دارَم که هِزاران بَرابَر زیباتَر اَز خورشید وَ هِزاران بار لَطیف تَر اَز دَریاســـــــت...