بعضی آدمها بوی بهار می دهند؛

بعضی آدمها بوی بهار می دهند؛
ازچشمانشان طراوت می چکد؛
دستانشان ازگلبرگ گل نرمتراست؛
حرف هایشان آرامش بخش ترین قرص روح است مثل قصه های مادربزرگ؛
بویشان تورا یاد شکوفه های بهارنارنج می اندازد؛
لبخندشان به زیبایی طلوع آفتاب است؛
همانهایی که هنگام حرف زدن چشمانت را می نگرند تا آرامشی ابدی به روحت تزریق کنند! آدمهایی که دستشان در دستان خدا گره خورده و هرشب ستاره ای به چشمانشان افزوده میشود...