آینه میگه تو همون ای که یه روز

آیـــــنه می‌گـــــه: تو همـــــون اـی که یـه روز
می‌خواســـــتی خورشـــــیدو با دسـتـــــ بگیـرـی،
ولی امـروز شـهر شـبـــــ خونـه‌ ات شـــــده،
دارـی بـی‌صـــــدا تو قلـــــب‌ات می‌میـــــرـی!
می‌شـــــکنم آینـه رو تا دوـباره
نخـــــواد از گذشـــــته‌هـا حرفـــــ بزنـــه!
آینه می‌شـــــکنه هزار تـــــیکه می‌شـه،
اما بـاز تو هـــــر تـــــیکه‌اش عکـس منـــــه!
عکـــــسآ با دهـن‌کجـی بـــــهم مـی‌گـــــن:
چشـــــم امـید و بـــــبر از آسمـــــون!
روزا با هـــــم دیـــــگه فرقـــــی نـدارن،
بوی کهـــــنه‌گی مـــــی‌دن تمـــــومـــــ ـشون!