من يک دخترم...

من يک دخترم...
ميبينم...ميفهمم...
اما سکوت ميکنم تا تو نفهمى...
حواسم به تمام جزئيات اين دنيا هست...
تمام و کمال بى هيچ سانسورى...
من يک دخترم...
دلم که بشکند ديگر بند نميخورد...
اما به رويت نمياورم که زخمش ناعلاج است...
ناعلاج است وشايد هميشگى...
من يک دخترم...
گاهى ميان اين همه آدم نرمال...
کم مياورم از ماندن...
خسته ميشوم...
ميبرم...
من يک دخترم...
صافم و
ساده...
و اين دختر بودن را دوووووووست دارم...