شبهه سوم: نابودی بخش قابل توجهی از تمدن عظیم ایران
#شبهه سوم: نابودی بخش قابل توجهی از تمدن عظیم ایران
نمی توان ادعا کرد که عربهای مسلمان در جریان فتح ایران، هیچ گونه خطایی نکردند. عمده گزارش هایی که مربوط به تخریب تمدن ایرانی می شود به روایات سیف بن عمر تمیمی بر می گردد که جعال بودن او ثابت شده است. از طرف دیگر طبری هم که روایات او را نقل کرده، در مقدمه کتاب خود آورده که هدف من جمع آوری روایات است و لذا درباره اسناد آن داوری نکرده است. یعنی خود طبری هم این سخن را قبول نداشته. از آنجایی که منابع مربوط به فتوحات در قرن دوم و پس از آن نگارش یافته اند، این احتمال وجود دارد که در برخی گزارش ها اغراق صورت گرفته باشد. شهید مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران آورده است که علم در ایران قبل از اسلام گسترده نبود. علم کالایی اشرافی محسوب می شد که آموختن آن فقط در اختیار طبقه اشراف قرار داشت و طبقات پایین جامعه از این حق محروم بودند. از سویی دیگر چیزی به نام مدرسه با آن معنایی که مدنظرماست، وجود نداشته است. بزرگترین موسسه علمی ایران، بیمارستان جندی شاپور بوده که این مرکز پس از ورود اسلام به ایران حفظ شده و دانشمندان آن نیز مورد احترام و توجه بودند. بسیاری از کتابهایی که به زبان پهلوی بود، از جمله خداینامه ها، به عربی ترجمه شد. علاوه بر این عربهای مسلمان با علم آموزی ایرانیان مخالفت نکردند. در قرن ششم هجری در یکی از روستاهای ماوراء النهر، پیرزنی با نخریسی و پولی که از این طریق بدست می آورد، دو پسرش را روانه تحصیل علم می کند.
برای تکمیل شدن، اطلاعاتتان به این لینک مراجعه کنید: https://www.hoorsa.com/p/MjAzMDQwNjE%3D
#واقعیت_تاریخ#تاریخ_حقیقی#بدون_تعصب
نمی توان ادعا کرد که عربهای مسلمان در جریان فتح ایران، هیچ گونه خطایی نکردند. عمده گزارش هایی که مربوط به تخریب تمدن ایرانی می شود به روایات سیف بن عمر تمیمی بر می گردد که جعال بودن او ثابت شده است. از طرف دیگر طبری هم که روایات او را نقل کرده، در مقدمه کتاب خود آورده که هدف من جمع آوری روایات است و لذا درباره اسناد آن داوری نکرده است. یعنی خود طبری هم این سخن را قبول نداشته. از آنجایی که منابع مربوط به فتوحات در قرن دوم و پس از آن نگارش یافته اند، این احتمال وجود دارد که در برخی گزارش ها اغراق صورت گرفته باشد. شهید مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران آورده است که علم در ایران قبل از اسلام گسترده نبود. علم کالایی اشرافی محسوب می شد که آموختن آن فقط در اختیار طبقه اشراف قرار داشت و طبقات پایین جامعه از این حق محروم بودند. از سویی دیگر چیزی به نام مدرسه با آن معنایی که مدنظرماست، وجود نداشته است. بزرگترین موسسه علمی ایران، بیمارستان جندی شاپور بوده که این مرکز پس از ورود اسلام به ایران حفظ شده و دانشمندان آن نیز مورد احترام و توجه بودند. بسیاری از کتابهایی که به زبان پهلوی بود، از جمله خداینامه ها، به عربی ترجمه شد. علاوه بر این عربهای مسلمان با علم آموزی ایرانیان مخالفت نکردند. در قرن ششم هجری در یکی از روستاهای ماوراء النهر، پیرزنی با نخریسی و پولی که از این طریق بدست می آورد، دو پسرش را روانه تحصیل علم می کند.
برای تکمیل شدن، اطلاعاتتان به این لینک مراجعه کنید: https://www.hoorsa.com/p/MjAzMDQwNjE%3D
#واقعیت_تاریخ#تاریخ_حقیقی#بدون_تعصب
۱.۲k
۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.