قهر چیز خوبی نیست

قهر چیز خوبی نیست .
دلم می گیرد وقتی حس می کنم
تو داری به عمد از حرف زدن با من پرهیز
می کنی .

می دانی چیست ؟
من می گویم بیا
اینجا ...
آری درست همین جا
روی نیمکت خاطراتمان بنشین ،
به روبرو خیره شو ،
حتی به چشم هایم نگاه نکن ،
ولی حرفت را بزن .

مگر آدمی چقدر می تواند به لحظه ی بعدی که شاید نیاید امیدوار باشد ؟؟
آمدیم و من زود رفتم ،
آن وقت تو
این همه کوله بار حرفت را
کجا می خواهی بر زمین بگذاری .

بیا
با من حرف بزن ....
سرت را هم روی شانه ام نگذاشتی قبول .
همین که هرم نفست
هوایی ام می کند،
کافی است ...

چون
می فهمم تا لحظه ی آشتی باتو
فقط دمی فاصله دارم.
با من قهر نکن ،
حرف بزن ...
.