در قابِ تنهاییِ من شب میدرخشد
در قابِ تنهاییِ من شب میدرخشد
من دلخوشم آری به این تصویرِ کهنه
بُغضی لَبالَب ، مانده در کُنجِ گلویم
کِی حلِّ دعوا میشود تقدیرِ کهنه؟
در گوشه های قابِ تنهاییِ من هم
تصویرِ ماهی میدرخشد گاه گاهی
حوضی که افتاده در آن تصویرِ ماهم
در شب چه زیبا میشود با عکس ماهی
در گوشه های قاب من چندین ستاره
با چشمکی ، از من امانم را گرفتند
این واژه های ماتِ در تصویرِ خوابم
هر آنچه مانده در زبانم را گرفتند
من میگذارم قابِ خود را در کناری
در یک شبِ دیگر ولی با فکرِ تازه
دنباله ی قابِ خیالیِ خودم را
من میکِشَم در قالبِ یک شعر تازه
#لیلا_محبی
من دلخوشم آری به این تصویرِ کهنه
بُغضی لَبالَب ، مانده در کُنجِ گلویم
کِی حلِّ دعوا میشود تقدیرِ کهنه؟
در گوشه های قابِ تنهاییِ من هم
تصویرِ ماهی میدرخشد گاه گاهی
حوضی که افتاده در آن تصویرِ ماهم
در شب چه زیبا میشود با عکس ماهی
در گوشه های قاب من چندین ستاره
با چشمکی ، از من امانم را گرفتند
این واژه های ماتِ در تصویرِ خوابم
هر آنچه مانده در زبانم را گرفتند
من میگذارم قابِ خود را در کناری
در یک شبِ دیگر ولی با فکرِ تازه
دنباله ی قابِ خیالیِ خودم را
من میکِشَم در قالبِ یک شعر تازه
#لیلا_محبی
۱۷۸
۲۰ اسفند ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.