راهها خدا شناس
راههاي خدا شناسي
دوّم- شگفتي خلقت فرشتگان:
سپس آسمانهاي بالا را از هم گشود، و از فرشتگان گوناگون پر نمود. گروهي از فرشتگان همواره در سجدهاند و ركوع ندارند و گروهي در ركوعند و ياراي ايستادن ندارند و گروهي در صفهايي ايستادهاند كه پراكنده نميشوند و گروهي همواره تسبيح گويند و خسته نميشوند و هيچ گاه خواب به چشمشان راه نمييابد، و عقلهاي آنان دچار اشتباه نميگردد، بدنهاي آنان دچار سستي نشده، و آنان دچار بي خبري برخاسته از فراموشي نميشوند. برخي از فرشتگان، امينان وحي الهي، و زبان گوياي وحي براي پيامبران ميباشند، كه پيوسته براي رساندن حكم و فرمان خدا در رفت و آمدند. جمعي از فرشتگان حافظان بندگان، و جمعي ديگر دربانان بهشت خداوندند. بعضي از آنها پاهايشان در طبقات پايين زمين قرار داشته، و گردنهاشان از آسمان فراتر، و اركان وجودشان از اطراف جهان گذشته، عرش الهي بر دوشهايشان استوار است، برابر عرش خدا ديدگان به زير افكنده، و در زير آن، بالها را به خود پيچيدهاند. ميان اين دسته از فرشتگان با آنها كه در مراتب پايينتري قرار دارند، حجاب عزّت، و پردههاي قدرت، فاصله انداخته است. هرگز خدا را با وهم و خيال، در شكل و صورتي نميپندارند، و صفات پديدهها را بر او روا نميدارند، هرگز خدا را در جايي محدود نميسازند، و نه با همانند آوردن، به او اشاره ميكنند.
پذيرفتهاند وفا كنند، اينگونه كه بر آدم سجده كنند، و او را بزرگ بشمارند، و فرمود: «بر آدم سجده كنيد پس فرشتگان همه سجده كردند جز شيطان» غرور و خود بزرگ بيني او را گرفت و شقاوت و بدي بر او غلبه كرد، و به آفرينش خود از آتش افتخار نمود، و آفرينش انسان از خاك را پست شمرد. خداوند براي سزاوار بودن شيطان به خشم الهي، و براي كامل شدن آزمايش، و تحقّق وعدهها، به او مهلت داد و فرمود: «تا روز رستاخيز مهلت داده شدي».
دوّم- شگفتي خلقت فرشتگان:
سپس آسمانهاي بالا را از هم گشود، و از فرشتگان گوناگون پر نمود. گروهي از فرشتگان همواره در سجدهاند و ركوع ندارند و گروهي در ركوعند و ياراي ايستادن ندارند و گروهي در صفهايي ايستادهاند كه پراكنده نميشوند و گروهي همواره تسبيح گويند و خسته نميشوند و هيچ گاه خواب به چشمشان راه نمييابد، و عقلهاي آنان دچار اشتباه نميگردد، بدنهاي آنان دچار سستي نشده، و آنان دچار بي خبري برخاسته از فراموشي نميشوند. برخي از فرشتگان، امينان وحي الهي، و زبان گوياي وحي براي پيامبران ميباشند، كه پيوسته براي رساندن حكم و فرمان خدا در رفت و آمدند. جمعي از فرشتگان حافظان بندگان، و جمعي ديگر دربانان بهشت خداوندند. بعضي از آنها پاهايشان در طبقات پايين زمين قرار داشته، و گردنهاشان از آسمان فراتر، و اركان وجودشان از اطراف جهان گذشته، عرش الهي بر دوشهايشان استوار است، برابر عرش خدا ديدگان به زير افكنده، و در زير آن، بالها را به خود پيچيدهاند. ميان اين دسته از فرشتگان با آنها كه در مراتب پايينتري قرار دارند، حجاب عزّت، و پردههاي قدرت، فاصله انداخته است. هرگز خدا را با وهم و خيال، در شكل و صورتي نميپندارند، و صفات پديدهها را بر او روا نميدارند، هرگز خدا را در جايي محدود نميسازند، و نه با همانند آوردن، به او اشاره ميكنند.
پذيرفتهاند وفا كنند، اينگونه كه بر آدم سجده كنند، و او را بزرگ بشمارند، و فرمود: «بر آدم سجده كنيد پس فرشتگان همه سجده كردند جز شيطان» غرور و خود بزرگ بيني او را گرفت و شقاوت و بدي بر او غلبه كرد، و به آفرينش خود از آتش افتخار نمود، و آفرينش انسان از خاك را پست شمرد. خداوند براي سزاوار بودن شيطان به خشم الهي، و براي كامل شدن آزمايش، و تحقّق وعدهها، به او مهلت داد و فرمود: «تا روز رستاخيز مهلت داده شدي».
- ۳۵۶
- ۰۲ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط