همه به دنبال کسی می گشتند...

همه به دنبال کسی می گشتند...
کسی که آرزویی را برآورده کند و رویایی را محقَق
کسی که خیالی را به واقعیت بدل کند و ناممکنی را ممکن.
من اما دنبال هیچکس نمی گشتم نه برای اینکه آرزویی نداشتم و رویایی و خیالی و ناممکنی؛
من دنبال کسی نمی گشتم چون ناامیدی از کسان و ناکسان بزرگ‌ترین دارایی ام بود.
من از این ناامیدی بود که به امیدواری رسیدم.
و از این امیدواری بود که به ملاقات خویش رفتم.
و از ملاقات خویش بود که خوشوقت شدم؛
و پس آنگاه هیچکس را یارای آن نبود که مرا از من بگیرد که این کس
همه کسم شد؛ به هر جا و به هر وقت و به هر حال...
#عرفان_نظرآهاری